rouw

pas op de plaats

Soms zegt het leven “stop”

Een verlies zal ieder van ons overkomen, vaak zelfs meerdere keren in het leven.
Bij een verlies kan je denken aan het verlies van je baan, van je gezondheid, van een dierbare of bekende, van je dromen, of van je partner door een scheiding. Zo zijn er verschillende soorten verliezen denkbaar.

Bij een verlies hoort rouwen. En het gekke is, dat rouwen in onze westerse wereld niet zo goed gedaan wordt. Onze wereld gaat zo snel en er wordt zo veel van ons verwacht dat er voor het rouwen, het maken van een pas op de plaats en stilstaan bij wat er is, vaak geen tijd wordt gemaakt. Het kan zijn dat je daar op enig moment last van krijgt. Dit kan zelfs pas na jaren gebeuren.

Bijvoorbeeld door:

• slaapproblemen
• veel emoties
• of juist je helemaal murw te voelen
• vermoeidheid, lusteloosheid
• onvrede met je werk- of levenssituatie
• dat je het contact met jezelf kwijt bent
• of andere klachten

Dan is het tijd om er aandacht aan te geven.

wat is rouwen?

Er is iets veranderd in je leven en het zal nooit meer zijn zoals het was. Bij een rouwproces ga je door fases om zo te leren accepteren dat het nooit meer wordt zoals het was. Hierbij horen fases van o.a. ontkenning, van boosheid, van verdriet en angst en bij ieder gaat dat anders. Soms gebeurt dit rouwen snel na het verlies en soms gaan er jaren overheen voordat rouw aan de orde komt.

Bij een rouwproces kom je erachter dat de gevoelens die naar buiten komen er niet voor niets zijn. En dat het zinvol is om hiernaar te luisteren. En de taal van het gevoel te leren begrijpen en spreken. Woorden aan gevoel geven. Dit is echter niet altijd even makkelijk en soms kan je het gevoel hebben dat je hier hulp bij nodig hebt, dat er wat hapert en dat je er alleen niet uitkomt.

Bij de begeleiding van het rouwen gaan we dan in een veilige omgeving onderzoeken waar je tegenaan loopt, en maken we ruimte voor het verdriet en voor het gemis en de leegte die is ontstaan.

componenten van een rouwproces

De componenten manifesteren zich in willekeurige volgorde. Het is niet zo dat als je een fase hebt beleefd, dat deze dan zich niet meer zal aandienen.

• Ontkenning; “het kan niet waar zijn”. Tijdens deze fase kan je niet geloven dat het zo is en lijk je door de natuur te worden behoed voor een shocktoestand. De pijn wordt op deze manier gedoseerd.
• Marchanderen; het lijkt of je in deze fase onderhandelt: als ik toen dat had gedaan, dan was het niet gebeurd. “Als ik nu stop met roken word ik niet ziek”. Deze fase heeft ook te maken met het je schuldig voelen.
• Verdriet; bij het wegvallen van iets of iemand ontstaat een wond en deze wond doet zeer. En heeft verzorging nodig. Verdriet helpt hierin: als er aandacht voor de pijn is kunnen tranen de wond helen.
• Boosheid; je zegt heel hard nee tegen het verlies of de nieuwe situatie. Boosheid maakt ook dat je in je kracht komt en helpt in het aangeven van je grenzen.
• Acceptatie; het aanvaarden en beseffen dat het verlies is geleden. Dat het echt zo is.
• Liefde; liefde voor jezelf, voor je gevoelens, voor degene die- of datgene dat je hebt verloren. Door met liefde en mildheid naar jezelf te kunnen kijken en naar je verlies kun je verder gaan met je leven.

Het aanvaarden dat iets hartstikke moeilijk is, lijkt soms wel de grootste drempel, want dan is het dus zo. En dan kan je er wat mee gaan doen, het gaan dragen.